Terwijl het kabinet probeert om steun te vinden voor het doorzetten van de geldverslindende klimaatagenda, heeft Nederland er genoeg van. De burger wil niet opdraaien voor de kosten van de groene gekte. En terecht.
Collectief aan de bedelstaf
BVNL zegt het al tijden: de exorbitante bedragen die het kabinet wil uitgeven aan de klimaatplannen zijn onverantwoord en onzinnig. Maar liefst 60 miljard is er in de rijksbegroting uitgetrokken voor klimaat en stikstof. Ondertussen gaat de Nederlandse burger failliet aan de torenhoge energierekening en de alsmaar duurder wordende boodschappen en brandstof. Waren het eerst ‘alleen’ de minima die het moeilijk hebben, inmiddels kunnen ook steeds meer middeninkomens niet meer rondkomen. De inflatie is in tijden niet zo hoog geweest en inmiddels waarschuwt de Amerikaanse Federal Reserve Board (FED) al voor een continuering daarvan voor de komende jaren. We worden dus niet allemaal ‘een beetje armer’, zoals premier Rutte het onlangs mooi wist te verpakken; Nederland gaat collectief aan de bedelstaf. Desalniettemin blijft het kabinet vasthouden aan haar peperdure klimaatwens. Maar zoals dat gaat met wensen: meestal komen die niet uit. BVNL roept het kabinet nogmaals op tot realisme. Je kunt een hele hoop willen, maar we moeten kijken naar wat er kán. En miljarden uitgeven aan utopische klimaatplannen, als de burgers geen eten meer kunnen kopen, kán niet.
Nederland trapt op de rem
Het vertrouwen in de politiek is nog nooit zo laag geweest. Dat is bepaald niet gek, met alles wat er de afgelopen jaren is gebeurd. Het feit dat het belang van Nederland, het belang van de burger die het al zo moeilijk heeft, ook nu weer niet de eerste prioriteit is van het kabinet, is exemplarisch voor hoe ver onze bewindspersonen afstaan van de realiteit van de gewone Nederlanders. We steven af op een enorme recessie. Steeds meer mensen liggen ‘s nachts wakker van de vraag hoe zij de rekeningen nog kunnen betalen, of zij straks nog wel een dak boven hun hoofd hebben en hun kinderen kunnen voeden. Ondertussen lopen de problemen in de zorg, het onderwijs, de agrarische sector, het politie-apparaat en vele andere essentiële sectoren verder op, kalft de sociale cohesie in de samenleving steeds verder af en neemt de polarisatie en de criminaliteit en het geweld toe. Ons land stort onder onze handen in elkaar en het kabinet staat erbij, kijkt ernaar, en koopt nog een paar dure windturbines. Maar Nederland trapt op de rem. BVNL betreurt dat het zover heeft moeten komen. Maar laten we er dan nu in ieder geval voor zorgen dat het niet nog erger wordt.
De rekening van het kabinetsbeleid mag niet bij de burger worden neergelegd. Keer op keer draaien de Nederlanders op voor het financiële falen van de overheid. Maar de burgerlijke portemonnee is leeg. Er is geen laatste dubbeltje meer om nog eens om te draaien. En dat zou überhaupt niet hoeven, want we betalen in Nederland met z’n allen al meer dan genoeg belasting. We leren onze kinderen dat zij hun centjes niet in één keer, aan één ding, moeten uitgeven. Uit diezelfde les zou het kabinet nu eindelijk eens lering moeten trekken. Maak de burger geen kind van de rekening. Het is nu echt tijd om eieren voor het gemeenschapsgeld te kiezen.
