Waren de klimaatdoelen sowieso al onrealistisch en onhaalbaar, volgens natuurorganisaties gaat het allemaal nog niet snel en extreem genoeg. Vergeet 2030, we moeten NU drastisch minder stikstof gaan uitstoten. BVNL hekelt de hysterie. “Zandverstuiving redden? Hoezo? Als we het op z’n beloop laten is het straks een mooi bos.”
Red het zand
Greenpeace luidt de noodklok: als Nederland niet snel de CO2 uitstoot drastisch naar beneden brengt, gaan er binnen afzienbare tijd veertien beschermde natuurgebieden verloren. Veengebieden in Drenthe, de zandverstuiving op de Hoge Veluwe, we zijn het allemaal kwijt als we de ‘verstikkende deken’ van stikstof, zoals minister van Klimaat en Energie Rob Jetten het onlangs zo dramatisch uitdrukte, over deze gebieden laten neerdalen. De overmaat aan stikstof draait de biodiversiteit de nek om, zou blijken uit onderzoek in opdracht van de milieu-organisatie zelf. Red het zand, red het veen! Want stel je voor dat er ándere natuur voor in de plaats komt.
Kunstmatige natuurbescherming.
Tenslotte is dat simpelweg wat er gebeurt, als we ophouden met paniekvoetbal spelen en de door de groene fanatici zo geliefde ‘wilde natuur’ gewoon z’n gang laten gaan, in plaats van deze kunstmatig – hoe ironisch wil je het hebben – krampachtig te creëren. Verdwijnt het zand, dan komt er wel bos voor de in plaats. En waar het veen minder drassig wordt, komt er zand voor terug. Is dat verkeerd? Nee, helemaal niet. Het is alleen niet wat er in de afspraken met het Rijk staat. Stikstofoxiden en ammoniak zijn voeding voor de natuur. En de natuur verandert. Waarom moet zand koste wat het kost zand blijven en mag het geen bos worden, terwijl we een paar kilometer verderop juist met man en macht proberen te voorkomen dat er bos ontstaat? Dat is water naar de zee dragen; volstrekt onnatuurlijk dus. Maar de groene activisten lijken de kunstmatigheid van hun natuurbescherming zelf niet door te hebben.
Zelfbedachte crisis
De zelfbedachte ‘stikstofcrisis’ kost de samenleving handenvol geld en zorgt bovendien voor allerhande problemen. Er kan nauwelijks meer gebouwd worden, omdat gemeenten aan allerlei idiote klimaatregels moeten voldoen voor er überhaupt een paal de grond in kan. We elimineren onze agrarische sector en daarmee onze eigen voedselvoorziening en helpen daarmee de werkgelegenheid en de economie om zeep. En de natuur, die is er niet eens mee geholpen. De klimaatdoelstellingen zullen namelijk helemaal niet bereikt worden, omdat ze volstrekt onrealistisch zijn en gebaseerd op onzinnige voorspellingen, die weinig met wetenschap te maken hebben. En de Nederlandse burger maar betalen en inleveren. BVNL is klaar met deze hoax.
Nog sneller, nog minder uitstoot willen realiseren betekent dat verscheidene sectoren in de samenleving nog erger onder druk komen te staan dan nu al het geval is. BVNL vindt het onverantwoord hoeveel er nu al moet wijken voor de militante klimaatagenda, maar nog een tandje erbij kan Nederland weleens de kop kosten. De groene utopie van Greenpeace is weinig meer dan een ideologische illusie. En de steeds dogmatischer manier waarop er omgegaan wordt met de natuur moet een halt toegeroepen worden, voordat heel Nederland tragisch – en geheel onnatuurlijk – ten onder gaat aan deze klimaatklucht.