In het regeerakkoord van Rutte IV wordt 25 miljard euro uitgetrokken voor een stikstoffonds. Er is zelfs een speciale VVD-minister voor Stikstof en Natuur aangesteld. Dan moet de nood wel hoog zijn. Het kabinet spreekt tenslotte van een heuse ‘stikstofcrisis’. BVNL prikt de paniekbubbel door. Het stikstofprobleem is een hoax van eigen bodem. En een financiële aderlating voor de maatschappij.
Er daalt een ‘verstikkende deken’ van stikstof over Nederland neer, waardoor de natuur ‘langzaam afsterft’ aldus Rob Jetten, de nieuwe minister voor Klimaat en Energie. Dat is een alarmerende boodschap. We hebben in Nederland al zo weinig groen en dat zou nu een tragische dood sterven doordat de Nederlandse uitstoot veel te hoog is. Dat kan niet de bedoeling zijn! Om te voorkomen dat we straks in een desolaat landschap van brandnetels en braamstruiken leven, moet er nu hard ingegrepen worden, volgens het kabinet. Red de plantjes, red onze ongerepte, wilde natuur!
Vermorzeld door de boeren
Ongerepte, wilde natuur? Hebben we die eigenlijk wel in Nederland? Nee, aldus Ronald Plasterk, die onlangs in een column in De Telegraaf treffend illustreerde dat Nederland een ‘parkenlandschap’ is, ‘honderd procent aangelegd’. Dat geldt dus ook voor onze natuurgebieden, de zogenaamde Natura 2000-gebieden, die nu volgens het kabinet vermorzeld dreigen te worden door onze boeren, met hun groeiende veestapel en bijbehorende uitstoot. Maar hoe logisch is het, dat een landschap dat wij zelf zo hebben aangelegd en waar feitelijk dus niets natuurlijks aan is, met alle geweld op die manier gepreserveerd moet worden, om die onnatuurlijke natuur exact zo te houden? Stikstofoxiden en ammoniak zijn juist voeding voor onze natuur en het wordt pas een probleem als we ten koste van alles willen voorkomen dat voedingsarme gebieden, zoals heide, veranderen in bosgebied. Wat is er mis met bos, in plaats van heide?
Oliedom bezig
Wat daarnaast opvalt is dat de Nederlandse stikstof kennelijk op magische wijze verdwijnt aan onze landsgrenzen. In onze buurlanden heerst namelijk nergens een stikstofcrisis. In Duitsland worden geen miljarden gespendeerd aan het redden van de weegbree, ten koste van de eigen voedsel- en landbouwindustrie. Is dat niet gek? Niet als je je realiseert dat de doorgeschoten reguleringsdrang in Nederland ervoor zorgt dat we zelf een probleem creëren dat er helemaal niet is. Zoals Plasterk ook zegt in De Telegraaf: “We zijn oliedom bezig als we op de ene plaats bossen aanleggen ter wille van de CO2, en op andere plaatsen ten koste van extreem veel geld proberen te voorkomen dat er bossen gaan groeien. De stikstofuitstoot is in Nederland sinds de jaren negentig meer dan gehalveerd. De stikstofcrisis is een bestuurlijk gecreëerd probleem, en kan alleen bestuurlijk opgelost worden.”
Rijmelarij van het RIVM
Onze waardevolle agrarische industrie en daarmee onze voedselproductie, komt danig in het gedrang als we onze hardwerkende boeren blijven aanwijzen als schuldigen voor een zelfverzonnen probleem, dat vooral dient om mensen angst aan te jagen en daarmee de hysterische klimaathoax te faciliteren. BVNL vindt het schandalig dat we afstevenen op een situatie waarin boeren van hun eigen land worden gejaagd, gebaseerd op beleid dat gemaakt is met verkeerde doelstellingen voor de Nederlandse natuur. Nynke Koopmans, melkveehouder en lijsttrekker van BVNL Tytsjerksteradiel in Friesland hekelt, net als veel andere boeren, de stikstofplannen van het kabinet. “Er zijn helemaal geen daadwerkelijke gegevens. Dit ‘probleem’ is volledig gebaseerd op rijmelarij van het RIVM” aldus Koopmans.
De eenzijdige kijk op de natuur schiet steeds meer boeren in het verkeerde keelgat. En terecht. De landbouw is een belangrijke sector voor Nederland en als we niet oppassen gaat deze door het op niks gebaseerde paniekvoetbal van het kabinet binnen afzienbare tijd verloren. Dat is niet alleen simpelweg doodzonde, maar ook bijzonder schadelijk voor onze economie en autonomie. Bovendien kost deze zelfverzonnen crisis de Nederlandse belastingbetaler handenvol geld. Geld dat nutteloos over de balk gesmeten wordt bovendien, aangezien zelfs met het elimineren van een groot deel van de agrarische industrie, de absurde doelstellingen van het kabinet nog altijd niet gehaald zullen worden. Om nog maar niet te spreken over de dramatische gevolgen voor bijvoorbeeld de werkgelegenheid in Nederland. Tenslotte houdt de agrarische industrie niet op bij de boer zelf, maar zijn vele werkende mensen ervan afhankelijk. Gaan we dat allemaal opofferen om iets te redden dat eigenlijk niet eens bestaat? BVNL bouwt liever geen luchtkastelen. Hoe mooi groen de paleistuinen ook zijn.
Lees de hele column van Ronald Plasterk in De Telegraaf: https://www.telegraaf.nl/watuzegt/2112711345/stikstofcrisis-is-een-door-ambtenaren-gecreeerd-probleem?utm_source=whatsapp&utm_medium=referral&utm_campaign=whatsapp
Boeren aan het woord bij BNR: https://www.bnr.nl/nieuws/politiek/10465294/onvrede-binnen-vvd-om-stikstofbeleid-achterban-op-platteland-dreigt-weg-te-lopen
