BVNL ging op bezoek in Diever en ging in gesprek met een hobbyist en een veeboer. Zij maken zich grote zorgen over de opkomst van de wolf. Wim Koops, de nummer 6 op de kandidatenlijst en Mark Bos, nummer 2, waren er namens BVNL Drenthe.
Onmogelijke opgave
Robertjan Feijen heeft meer dan 700 schapen. Hij maakt zich enorme zorgen over de wolf, maar is wel realistisch. “Bijna wekelijks zijn er aanvallen van dit wilde dier. Men verwacht dat wij overal wolf werende rasters plaatsen, wat bijna onmogelijk is. Ik beschik over meerdere percelen en het kost mij meer dan 1000 werkuur om alles te plaatsen. Dat betekent ook vervolgens dat ik dagelijks alles moet controleren of alles nog goed zit en werkt. Een bijna onmogelijke opgave. De wolf gaat er vrijwel altijd onderdoor, zelfs toen er 10.7 ampère stroom opstond hield het de wolf niet tegen.”
Bij Robertjan is een paar weken geleden nog een grote aanval geweest, hierbij werden drie schapen dood gevonden, zes waren verdronken en 20 moesten door hun shock geëuthanaseerd worden. “Ik was met meerdere mensen een dag tot anderhalf bezig om alles op te ruimen en dan hebben we het nog niet eens over de gevolgschade.” Inmiddels heeft Robert ook de grootste wolfaanval op zijn naam staan, waar hij niet trots op is.Â
Dode embryo’s
“Veel mensen denken ook dat de wolf in de voedselketen thuis hoort, maar wij hebben zelf gekozen om de wolf niet meer in Nederland te laten. De cultuur en maatschappij zijn veranderd, waardoor de wolf hier niet thuishoort. Wanneer een wolf door een kudde schapen rent geeft dat veel stress, schapen raken in shock en dat resulteert erin dat drachtige schapen geen goede bevalling krijgen en er dode embryo’s worden geboren. Laatst zijn er nog circa 20 liter embryo’s dood geboren; mensen houden er geen rekening mee dat dit een gevolg is. Naast dat de wolf de dieren doodt of verwondt.”
BIJ12 regelt de zaken omtrent de wolf. “Hoe zij omgaan met de prijsbepaling is geen plezierige manier”, zegt Robertjan. “Ze rekenen nog met modellen uit 2019 en intussen zijn de prijzen van schapen door de inflatie ook verhoogd. Daarnaast: voordat ik het geld een keer ontvang duurt dat meer dan een halfjaar en dan gaat het over 15 tot 20 duizend euro.”
Hobbyist Danielle maakt zich ook ernstige zorgen. Zij heeft zelf 16 schapen. Voorheen stonden ze in Dwingeloo, maar inmiddels 33 km verder op waar ze nog enigszins veilig zijn. Ze is heel duidelijk: de wolf hoort niet meer in Nederland thuis. Danielle wil in Drenthe nulstand. Zij vraagt zich ook iedere keer af waarom een aantal wolven belangrijker is dan meer dan miljoenen weidedieren. Hun leven wordt beduidend slechter. “De weidedieren kunnen minder lang naar buiten, hebben meer stress en worden door de wolf levend uit elkaar getrokken. Afgelopen week zijn na een nacht spelen van drie wolven, welgeteld 30 drachtige ooien over kilometers verspreid. Er waren 14 schapen dood, 10 gewond en 6 in shock. Het enige mooie is dat de hele buurt heeft mee lopen zoeken. De saamhorigheid is heel groot.”
De verantwoordelijkheid ligt niet bij de mens, het is de verantwoordelijkheid van de wolf. We hebben niet te maken met de heilige koe uit India, maar met een roofdier. De boer, hobbyist en BVNL zijn het er over eens: de wolf hoort hier niet thuis. Samen gaan wij strijden voor een werkende oplossing. Daarbij houden we alle mogelijke oplossingen bij de hand.
