Het Nederlandse asielprobleem is groot en volledig veroorzaakt door de overheid zelf. Na jaren van loze beloftes om het beleid aan te passen, is de situatie niet langer houdbaar. BVNL presenteert concrete oplossingen om de ongebreidelde instroom van asielzoekers tegen te gaan.
Jarenlang werd onze overheid ‘verrast’ door de grote hoeveelheden asielzoekers die ons land binnenkwamen. Echter, aanhoudende asielstromen zijn in de lijn der verwachting wanneer er geen regulerende maatregelen worden genomen. Zulke maatregelen zijn nu belangrijker dan ooit. Nederland staat onder grote druk. Koopkracht, wonen, zorg, sociale cohesie en leefbaarheid: het hele land loopt vast. Het kabinet verschuilt zich achter ‘regelgeving’, maar waar een wil – en in dit geval een noodzaak – is, is een weg. Niet alleen kan Nederland het VN-vluchtelingenverdrag opzeggen om onszelf te ontslaan van de verplichting om asielzoekers op te nemen, ook bínnen de huidige wettelijke kaders is er van alles mogelijk. De oplossingen van Belang van Nederland zijn haalbaar, betaalbaar én realistisch.
- Een onmiddellijke asielstop m.u.v directe oorlogsvluchtelingen.
Terwijl VVD-staatssecretaris Eric van der Burg zegt dat de enige uitweg uit de asielcrisis opvangdwang voor gemeenten is, ligt de daadwerkelijke, democratische oplossing voor de hand: een asielstop. Er is immers geen draagvlak voor de opvang van asielzoekers en Nederland kan nog meer mensen niet aan. Al jarenlang worden we overstroomd door mensen uit andere landen wat grote gevolgen heeft voor de bevolkingsgroei, de zorg, de woningmarkt, veiligheid en leefbaarheid. Om nog maar te zwijgen van de hoge kosten die asiel ons jaar in jaar uit kost, terwijl het ons niets oplevert. Voor nieuwkomers is er geld te over, maar de Nederlanders verarmen collectief door de koopkracht- en energiecrisis. BVNL wil het VN-vluchtelingenverdrag opzeggen en onmiddellijk een asielstop invoeren. Opvang in de regio moet gestimuleerd worden en de aanzuigende factoren om naar Nederland te komen moeten worden weggenomen.
- Intensiveer het grenstoezicht
Het mobiel grenstoezicht moet drastisch worden aangescherpt. Tot twintig kilometer in Nederland mogen personen worden aangehouden en worden teruggestuurd naar België en Duitsland. Landen aan de buitengrenzen van Europa houden zich niet aan de afspraken die binnen de Europese Unie gemaakt zijn: asielzoekers gaan in het land van binnenkomst de asielprocedure in. Zo niet, dan moeten zij terug naar het land van herkomst. Landen als Griekenland, Italië, Spanje en Kroatië controleren hun grenzen onvoldoende, waarvan wij de problematische gevolgen ondervinden. Veel migranten reizen door naar Nederland, terwijl tweederde van deze mensen geen recht heeft op asiel. In een mini-Schengenzone moet Nederland daarom de grenzen controleren samen met andere sterke landen, zoals onze buurlanden Duitsland, België, Luxemburg.
- Directe uitzetting van veiligelanders.
Migranten uit veilige landen hebben in Nederland niets te zoeken. Denk aan Marokkanen, Algerijnen en Tunesiërs. Zij krijgen geen asiel. Bovendien zijn zij regelmatig daders bij incidenten in asielzoekerscentra. Wettelijk mag asiel van criminelen geweigerd of ontnomen worden. Aparte opvang voor veiligelanders klinkt mooi, maar zij moeten ook daadwerkelijk uitgezet worden. Echter, de zittende macht wil niet inzetten op uitzetting, maar alleen op zogenaamde ‘zelfstandige terugkeer’, waarbij afgewezen asielzoekers worden ‘geholpen’ met hun terugkeer. In de Landelijke Vreemdelingenvoorziening (de voormalige bed, bad, broodlocaties) worden de illegalen gepamperd met onderdak, activiteiten en leefgeld. In de praktijk worden ze niet gestimuleerd om zelfstandig terug te keren, maar helpen allerlei gesubsidieerde organisaties hen in beroep te gaan tegen hun afwijzing. De terugkeercijfers van de ‘zelfstandige terugkeer’ zijn dan ook laag. En wanneer deze terugkeerplichtigen niet meewerken aan terugkeer, worden ze niet uitgezet, maar verdwijnen zij in de illegaliteit.
- Illegaliteit strafbaar stellen, illegalen actief uitzetten.
De overheid moet illegaliteit strafbaar stellen en alles op alles zetten om illegalen uit te zetten. Nar schatting bevinden er zich zo’n 60.000 illegalen in ons land. Terwijl de asielinstroom toeneemt, neemt de uitstroom af en zijn de terugkeercijfers schrikbarend laag. Om illegaliteit aan te pakken moeten er voldoende financiële middelen zijn voor opsporing. Daarbij moet het in de wet mogelijk gemaakt worden om illegale vreemdelingen langer vast te houden in de vreemdelingendetentie en moeten er goede afspraken worden gemaakt met herkomstlanden, zodat deze mensen daadwerkelijk worden teruggenomen door die landen. Terwijl de regeringspartijen de falende terugkeer framen als een praktisch probleem, is dit het logische gevolg van hun eigen beleid van pappen en nathouden. De falende terugkeer is niet een kwestie van ‘niet kunnen’, maar van ‘niet willen’.
