Om de buurt inspraak te geven over het voorgenomen AZC in het Haarlemmerhoutkwartier in Haarlem, werd een klankbordgroep opgericht. BVNL tekende de ervaringen van een buurtbewoner op en concludeerde: dit is één groot toneelspel.
Wie zich aanmeldt voor deze klankbordgroep moest vóór de komst van het AZC zijn. Drie bijeenkomsten verder komt de verhouding voor en tegenstanders in de groep overeen te met het buurtonderzoek dat is uitgevoerd in opdracht van de Stichting tot Behoud goed woon- , en leefklimaat Haarlemmerhoutkwartier: ongeveer 80 procent is tegen.
Desondanks blijkt bij gesprekken met raadsleden van meerdere politieke partijen bijna desinteresse voor het toch wel wezenlijke probleem dat de buurt lijkt te gaan krijgen. Verder dan verwijzen naar de wettelijke verplichting op basis van de Spreidingswet en naar de verantwoordelijk wethouder komen de ‘volksvertegenwoordigers’ niet. Want: Den Haag wil het en de Haagse wil is nou eenmaal wet. Ook als de daadwerkelijke wet daarbij overtreden wordt. Een boodschap die zowel door de coalitiepartijen PvdA, CDA, D66, als de oppositiepartijen wordt verkondigd, waarbij vooral ook de VVD niet onvermeld mag blijven.
Ook opvallend is dat de portefeuillehouder niet zo zeer deze wethouder (b)lijkt, als wel de burgemeester. Die in plaats van als burgervader opereert als een arrogante regent uit de crisistijd van de vorige eeuw. Saillant detail is dat hij geworteld is in de COA-organisatie. Toeval bestaat niet. Verder wordt de klankbordgroep bevolkt door een heleboel ambtenaren met onduidelijke functies, rollen en competenties en enthousiaste mensen van het COA, die vol vuur vertellen over hun dynamische werkomgeving en de doldwaze dingen die zij meemaken. Een schoolreisje naar een al bestaand AZC staat dan ook op de agenda. Dat het verder aan uitgewerkte plannen en een visie voor dit opvangcentrum ontbreekt mag de asielpret uiteraard niet drukken.
Elk zinnig, weldenkend mens weet dat dit een dramatisch eind gaat kennen, maar niemand lijkt het te durven zeggen. Tenslotte is tegen asielzoekers zijn een doodzonde. Want deze arme sloebers, getraumatiseerd door oorlog, honger en geweld, inhumaan ophokken in een volstrekt ongeschikt en brandgevaarlijk pand is een daad van barmhartigheid. En iedereen wil nou eenmaal deugen.
Grenzend aan dit voorgenomen AZC zit een kinderdagverblijf, een zorghotel voor ouderen, talloze outdoor sportgroepjes voor dames, vrijstaande grote woningen een aantal appartementengebouwen, waar met name gepensioneerden hun oude dag slijten. Zij mogen straks 310 nieuwe, jonge mannelijke buren verwelkomen, die op zoek zijn naar, tja, naar wat is de grote vraag. Maar de kans is aanzienlijk dat ze zij het zullen vinden in het Haarlemmerhoutkwartier. Daar valt tenslotte best wel wat te halen.
Niemand wint hier, iedereen verliest. De buurt, de bewoners én de nieuwkomers. Allemaal zijn zij slachtoffer van bestuurlijke incompetentie en ambities. Daarom zegt de buurt nu: stop. Wij willen geen honderden getraumatiseerde mannen uit verre oorden in onze voortuin, niet in de achtertuin en ook niet het bos. Want dit is niet barmhartig, het is mensonwaardig.
