Olaf Ephraim: “Idealisme kan ons letterlijk duur komen te staan.”
De financiële sector dreigt een beleidsinstrument te worden voor de agenda van het kabinet en de EU. Tweede Kamerlid Olaf Ephraim wijst erop dat stabiliteit en rendement in het bankenlandschap zouden moeten prevaleren boven ideologische doelen.
Aan de ketting van de overheid
“Banken moet zich bezighouden met hun kerntaken, niet met politieke zaken”, zegt Olaf Ephraim. “De ECB bemoeit zich tegenwoordig met van alles en nog wat: van genderneutraliteit tot klimaatbeleid, maar is in 1998 met maar één doel opgericht: prijsstabiliteit. Maar inmiddels liggen de banken aan de ketting van de overheid en worden zij voor allerhande beleidskarretjes gespannen.” Ephraim wijst bijvoorbeeld op de digitale euro die, tegen de uitdrukkelijke wens van de Kamer in, wordt uitgerold en de verregaande controledrang door transacties vanaf 100 euro te monitoren. “Dat kost miljarden en ondertussen lijdt de echt noodzakelijke dienstverlening eronder. Probeer tegenwoordig tenslotte nog maar eens een echt mens aan de telefoon te krijgen als je je bank belt. De menselijke maat is volledig verdwenen.”
Duur idealisme
Banken zijn bedoeld om vraag en aanbod op de geld- en kapitaalmarkt bij elkaar te brengen, zij zijn een nutsvoorziening voor kredietverlening tussen bedrijven en consumenten. Als deze doelstellingen plaats moeten maken voor ideologie, dan kan dat weleens grote gevaren opleveren. Ephraim: “Willen we in Nederland de zogenaamd zo ‘duurzame’ Silicon Valley Bank achterna? Idealisme kan ons dan weleens bijzonder duur komen te staan.” Bovendien is het maar de vraag of al die ‘groene investeringen’ wel echt zo duurzaam en verantwoord zijn. “Hoe weet ik dat mijn geld ook echt daarvoor wordt ingezet?” vraagt Ephraim zich af, “En wat zijn groene investeringen dan eigenlijk precies? De criteria daarvoor zijn allesbehalve specifiek.” Het belang van de Staat in onze banken moet wat BVNL betreft dan ook worden afgebouwd en de financiële, kwalitatieve prestaties moeten altijd leidend zijn. “En als we dan toch per se groen moeten doen, kan het geld opgehaald met de obligatie beter worden uitgegeven aan kernenergie, in plaats van aan windmolens en zonneweides die het landschap ontsieren. Dat is tenminste duurzaam in het echte belang van Nederland.”
